Biała Plaża

Delta Północy

~Kiba dostrzegł wilka siedzącego ku jego boku. Był zdziwiony ponieważ dawno nie widział przedstawiciela swojej watahy...
-Tak, nie dawno przystąpiłem do watahy północy. Mam na imię Kęba, a ty ?
-Odpowiedział radośnie merdając ogonkiem i zanurzył łapkę w wodzie.

Delta Wschodu

-Venus. Przedstawicielka watahy wschodu...
Odparła wilczyca wstając. Zakręciła się, wtykając pod nos Kibie swój ogon. Ugięła tylne łapy, rozruszała barki i skończyła lądując w głębszej wodzie. Chwile nie było jej widać, ale potem wynurzył się łeb. na pysku Venus pojawił się szczerzy uśmiech zadowolenia.

Delta Północy

~Kiba wszedł ostrożnie do wody nie mocząc ogona.
-Nie wiedziałem że tutaj jest tak pięknie, chciałbym tu zostać na dłużej...
Lecz to chyba nie możliwe...-Powiedział ze smutkiem w głosie.-Venus, długo znasz tę plażę ?-Zapytał po czym lekko zamoczył nos.

Delta Wschodu

-Jasne! Znam każdy zakamarek Jasper. A czemu nie mógł byś zostać na dłużej?
Venus wskoczyła na płytszą wodę, by dokładniej słyszeć słowa wilka. Nastawiła uszu, i strzepała wodę z ogona.

Delta Północy

~Kiba wiedział że prędzej czy później musi opuścić tę krainę by odnaleźć szczęście którego mu zabrakło po stracie rodziny. Musiał ją odszukać ( z tond się wzięły moje słowa na avie ) chciał ją odnaleźć za wszelką cenę. Wiedział że tylko jeden członek rodziny o czystym sercu może odwrócić to co było wtedy nieuniknione.
-Muszę odnaleźć swoją siostrę.-Wyszeptał wiedząc że to ona jako jedyna mogła przeżyć. To o niej zapomniał.-Skoro znasz każdy zakamarek, to czy mogłabyś mnie zaprowadzić w dwa miejsca na tej plaży ? Tam gdzie może wydaje się najpiękniejsze i tam gdzie tego piękna brakuje ?-Zapytał z nadzieją w sercu.

Delta Wschodu

-Em, jasne.
Kiba nawet nie mógł zdawać sobie sprawy, ze Venus mimo iż ma zatwardziałe serce, doskonale go rozumie. Też straciła rodzinę, ale ukryła ból głęboko w sercu.
-Idziemy?

Delta Północy

~Dla Kiby było to zrozumiałe kiedyś był podobny, ale był zmuszony się zmienić.
-Tak, idę.-Wilk wstał z czego nagle zrobił się o wiele wyższy. Spojrzał na Venus.- To prowadź !-Powiedział nieco zakłopotany.

Delta Wschodu

Venus z dołu spojrzała na basiora. otrzepała się, i wolnym krokiem ruszyła. A może ktoś przeżył? Czy była szansa ich uratować? Myśli obijały się jej w łowie, a ona starała się je odgonić.
-Nie, nie!
Krzyknęła w myślach. Głowa zaczęła ją boleć. Nie wolno żyć przeszłością, trzeba myśleć o tym co będzie!

Delta Północy

~Kiba wiedział dobrze o tym co się mogło stać kiedy żyło by się przeszłością. Lecz wiedział też że jego ojciec oddał życie za rodzinę jeszcze za nim Kiba przyszedł na świat. Na szczęście jego matka była na wysokiej pozycji w grupie po czym po śmierci ojca samiec beta został pastuchem. Kiba wiedział też że nie może go teraz zawieść. Wiedział że być może będzie musiał oddać życie.
-Kiedy dojdziemy ?-Zapytał z nie spokojem.

Delta Wschodu

-Już. To według mnie najpiękniejsze miejsce na tej plaży.
Przed nimi rozciągało się oświetlone w ostatnich promieniach morze, teraz spokojne, bez fal. Wystawało z niego parę większych głazów, na których można się położyć i obserwować okolicę. Na tle zachodzącego słońca wszystko wyglądało cudownie. Venus patrzyła na to chwilę, wcale nie żądając odpowiedzi. Mogła tu tak stać wieki, marząc i dumając.

Delta Północy

~Kiba wszedł na głaz i zaczął powoli wypatrywać. Lecz nic nie zobaczył, po chwili stanął jak wryty wpatrując się w przelatującego ptaka.
-Tu jest tak pięknie.Chętnie bym tu został, lecz chciałbym ujrzeć jeszcze najmniej przyjazne miejsce na tej plaży.-Powiedział z oczekiwaniem że, koleżanka pokarze mu to miejsce...

Delta Wschodu

-Choć za mną, Kebo, biały wilku.
Venus dostojnym krokiem ruszyła tam, gdzie chciał samiec. Po chwili ujrzeli istne pobojowisko-mnóstwo połamanych muszli, wysuszonych plażowych traw, i okrutnie wyglądające postrzępione głazy. Całość wyglądała bardzo nieprzyjemnie.

Delta Północy

~Kiba wiedział że takie miejsca nawiedzają złe wspomnienia, ale tutaj biały wilk znalazł tylko odbicie prawdy której szukał. Mimo to ten widok w cale go nie przeraził, widywał już gorsze widoki na swojej długiej i krętej drodze.
-No, ładnie to tu nie jest, spodziewałem się znaleźć swoją zgubę, lecz dostałem jeszcze większy dylemat.-Po tych smutnych słowach, biały wilk położył się na popękanych muszelkach. Było mu tak smutno że nie umiał opisać tego słowami. Widział tylko jak krew wypływa z jego łapy po skaleczeniu ostrą, pękniętą muszlą...

Delta Wschodu

Venus skoczyła do wilka, wbijając sobie kilka odłamków w łapę. Pociągnęła za futro na grzbiecie, dając wyraźnie doz rozumienia, że nie chce aby się tu wykrwawił. Nie zwróciła specjalnej uwagi na ból, przeżywała już gorszy.

Delta Północy

~Kiba popatrzył na wilczycę.-Dlaczego chcesz mi pomóc ? Nic mi przecież nie jest ! Chciałem zapomnieć o cierpieniu które przeżyłem, ale widzę że takie życie nie ma sensu.Chciałbym jeszcze raz poczuć w swoim życiu że wszystko ma sens i że są w życiu piękniejsze chwile.-Wypowiadając te słowa biały wilk położył się na bok.