Krabie morze

Alfa Wschodu, **Admin, MG**

Dlaczego krabie? Bo na brzegu i w wodzie leży, żyje i uczestniczy w działaniu przyrody wiele krabów. Małych, dużych, brązowych, czerwonych, a nawet w beżowych lub różowych pancerzykach. Uwaga na łapy, bo nieuwaga może się skończyc wielkim bólem ze szczypców tych niepozornych zwierzątek!

Artemis spacerowała z wyniosłym jak zwykle, wyrazem pyska, wzdłuż brzegu. Morska bryza zachodzącego słońca otulała jej brązowe, długie, mocne włosy, lekko rozwiewając też puszyste, jasne futro. Długie łapy stawiała sprężyście i spokojnie. Patrzałki uchylone były tak, by tylko coś widziała. Koniec bardzo długiego ogona poruszał się miarowo, ledwo co uniesiony nad piaskiem.

Delta Południa, **Admin**

Łapa za łapą, ostrożnie stawiając każdy krok... W ten oto i sposób Lovis znalazła się w okolicach Krabiego Morza. Przywędrowanie tu najwyraźniej nakazał jej instynkt, bowiem nie miała pojęcia gdzie też to jej kochane łapy ją poniosą. Traf najwidoczniej był szczęśliwy, bo w ucieczce od samotności wadera już po chwili dostrzegła inną postać tej samej płci - pierwszy raz od naprawdę dawna...
- Witaj - przywitała ją krótko, znajdując sobie dogodne miejsce gdzieś wśród wysokich śnieżnych zasp. Tam też przysiadła, szczelnie owijając ogon wokół swego szczupłego ciała...

Alfa Wschodu, **Admin, MG**

Gdy znikąd pojawiła się prostowłosa blondynka, Artemis machnęła mocno ogonem. Odwykła od towarzystwa. - Witaj - mruknęła swoim wyniosłym, donośnym głosem. Kultura nakazywała, by nie olac sobie zwyczajnie młodej osobniczki, więc i ona przysiadła, wyprostowana jak struna, owinąwszy długim ogonem tylne i przednie łapy, mocno do siebie przyciśnięte.

Delta Południa, **Admin**

Wataha Wschodu... jej woń wyraźnie unosiła się w powietrzu. A to, co Lovis zdążyła gdzieś po drodze przypadkowo usłyszeć, wyraźnie wskazywało na to, iż miała właśnie do czynienia z samą Alfą tego stada. Należało wiec raczej zachować szacunek w odniesieniu do niej, nawet mimo faktu, iż jej grono nie reprezentuje raczej najprzyjemniejszych charakterów. Mówi się trudno, rasizm to ostatnie co mogłoby jej zakraść się w życie, tak więc być może jeszcze wyjdzie coś z tego spotkania...
- Od dawna jesteś w Jasper? - zadała jedno z tych standardowych pytań.

Alfa Wschodu, **Admin, MG**

- Od początku - rzekła z dumą. Tak, to ona była tym pierwszym wilkiem w Jasper. Czuła się odpowiedzialna za tę krainę. - A może tak powiesz jak się nazywasz? - mruknęła z przekąsem - Mnie na imię Artemis - rzekła, akcentując swe imię.

Beta Wschodu

Morte postanowiła odwiedzić owe tereny. Dawno nigdzie nie wychodziła, a w Jasper nie była tak dawno jak inni. Delikatnie muskała piach pod łapami, a jej grzywę mierzwił wiatr. Podeszła do samego brzegu i usiadła, a następnie zaczęła obserwować kraby. Jednak, wyczuwała coś innego.. Wilki, a jednego bardzo dobrze.. To była Alfa jej stada i jakaś wilczyca z południa.
Witam-powiedziała do nich i pogrążyła się w rozmyślaniu. Patrząc przed siebie, a kraby? Łaziły sobie gdzieś..

Delta Południa, **Admin**

- Lovis - rzekła z uśmiechem. Że też dopiero jej towarzyszka musiała poruszyć ten temat. Imię... to przecież takie oczywiste! A jednak i to potrafi czasem wylecieć z głowy. Teraz jednak jej łeb był bardziej zajęty zwróceniem się w stronę nowo przybyłej, niż rozważaniem tak zwanych 'pierdółek'.
- Witaj! - przywitała ją, entuzjastycznie pomachując swym żółtym ogonem.

Alfa Wschodu, **Admin, MG**

Artemis zmarszczyła ledwo niewidocznie swój jasny nos na machanie ogona młodej Delty. Na zapach swej watahy z uznaniem kiwnęła łbem ku Morte. - A więc to ty jesteś Betą? Razem sprawujemy władzę, wraz z Viy Curayem, ah, tak.. - mruknęła niby to do siebie, niby to pod wiatr, niby do do Morte. Artemis wyglądała teraz na lekko nieobecną. Ale co tam..

Beta Wschodu

Tak, ja jestem Betą-powiedziała z lekkim uśmieszkiem.
A ty bez wątpienia Alfą-dodała z uznaniem i skinęła jej delikatnie łbem. Co do drugiej wadery uśmiechnęła się lekko do niej i zastrzygła uchem.

Alfa Wschodu, **Admin, MG**

- Oczywiście - uniosła pysk w wywyższającym geście. Zawsze uważała, że jeśli odziedziczy po tatusiu władzę, to będzie najważniejsza. Bez znaczenia, czy w swojej rodzinnej watasze i krainie, czy w Jasper, czy gdzieś na końcu świata - władza to władza i im wyżej w hierarchii tym lepiej i większy szacunek powinna otrzymać, a że jest samą Alfą, już teraz była nastawiona na hołdy.

Alfa Północy, Epsilon

Kto powiedział, że trzy wilki to za dużo? Ja jak zwykle poszukując znajomości zawitałam do Morza Krabiego. Spostrzegłam kilka wader będących gdzieś tam w oddali. Bez zastanowienia zaczęłam iść w stronę towarzyszek. Uśmiech zawitał na mym pysku. Byłam już blisko wader, gdy nagle się zatrzymałam. Machnęłam ogonem i zaczęłam iść dalej.
-Emmmm.... Witam...-zaczęłam mówić nieco zakłopotana. Wyczułam wonie innych Watah Byłam pierwszym wilkiem, który zapisał się do Watahy Północy. Przez szczęście zostałam Alfą-rozmyślałam. Czasami już tak mam. Rozmawiam z kimś i zaczynam dumać na tematy zupełnie oddalone od tematów poruszanych przez inne wilki w moim towarzystwie. Taki mój charakter i nikt nie potrafiłby go zmienić.

Delta Południa, **Admin**

Wraz z postawionymi na sztorc uszami, łeb Lovis odruchowo zwrócił się w stronę nowo przybyłej. Delikatny uśmiech zagościł na pysku Delty.
- Ohayo - przywitała ją melodyjnym głosem, przejeżdżając ogonem po najbliższej śniegowej zaspie. Na chwilę przestała zwracać uwagę na swoje dwie poprzednie towarzyszki, skupiając się tylko i wyłącznie na Algae:
- Jak cię zwą?

Alfa Północy, Epsilon

-Mnie? Algae. A Ty? Jak masz na imię?-spytałam się machając moją puszystą i grubą kitą w te i z powrotem. Oko mi błysnęło, a moje łapy ciągle się ruszały. To nie przez chłód-nie, nie, to z nudy. Posiadam przecież ciepłe i ładne futro. Owinęłam się ogonem, który wyglądał jakby był naelektryzowany. Ale nie był, wiem to z pewnością stuprocentową. Przyglądałam się z uwagą Lovis czwkając na odpowiedź.

Beta Wschodu

Witam-jęknęła Morte z nikłym uśmieszkiem. Wilczyca zaciągnęła się powietrzem. Co wyczuła? To, że owa wadera, nieznajoma jest z Północy. O tak, Morte ma niezawodny węch! A jakże.

Alfa Północy, Epsilon

Skinęłam przyjacielsko głową do Morte, Potem "patrzałki" zwróciłam na Lovis i czekając na odpowiedź tupałam łapą. Robiło się troszkę nudno, nikt nic nie mówił, jakby wszyscy skrywali jakieś sekrety przede mną. Miałam jednak nadzieję, że tak się nie dzieje i to tylko moja bujna wyobraźnia co urozmaica całe moje życie.